Przejdź do zawartości

Jan van Scorel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan van Scorel
Ilustracja
Anthonis Mor, Jan van Scorel (1560)
Data i miejsce urodzenia

1 sierpnia 1495
Schoorl

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1562
Utrecht

Narodowość

niderlandzka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

renesans

Pomnik Jana van Scorela w Schoorl
Cesarz August i Sybilla z Tibur (1520-30), Muzeum Narodowe w Warszawie
Chrzest Chrystusa (ok. 1530), Muzeum Fransa Halsa, Haarlem
Lukrecja (1535), Gemäldegalerie, Berlin
Portret żony artysty (1529), Galleria Doria Pamphilj, Rzym

Jan van Scorel[1] (ur. 1 sierpnia 1495 w Schoorl k. Alkmaaru, zm. 6 grudnia 1562 w Utrechcie) – niderlandzki malarz, rysownik i grafik okresu późnego renesansu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego nauczycielami byli kolejno: Cornelis Cornelisz. Buys w Alkmarze, od 1512 Jacob Cornelisz. van Oostsanen w Amsterdamie i w 1517 Jan Gossaert w Utrechcie.

W 1524 wyruszył w długą podróż po Europie, zatrzymując się w Spirze, Strasburgu, Bazylei i Norymberdze (gdzie spotkał się z Albrechtem Dürerem). Z Wenecji pielgrzymował poprzez Cypr, Rodos i Kretę do Jerozolimy. W 1522 pochodzący z Utrechtu papież Hadrian VI mianował go następcą Rafaela na stanowisku konserwatora papieskiej kolekcji sztuki antycznej. Prowadził też pracownię w Watykanie, wykonując m.in. portrety papieża.

W 1524 osiadł w Utrechcie, gdzie został wikariuszem w kościele św. Jana, a w 1528 – kanonikiem przy kościele Mariackim. W latach 1527–1530 działał w Haarlemie, organizując warsztat artystyczny, w którym powstał m.in. Ołtarz Ukrzyżowania. W 1530 ponownie powrócił do Utrechtu, gdzie również prowadził pracownię, wykonując wraz z uczniami m.in. liczne kopie własnych dzieł. Z żoną Agatą van Schoonhoven miał sześcioro dzieci. Był człowiekiem gruntownie wykształconym, poliglotą i utalentowanym muzykiem. Pochowany został kościele Najświętszej Marii Panny w Utrechcie.

Jego uczniami byli m.in. portrecista Anthonis Mor i manierysta Maerten van Heemskerck.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Tworzył przede wszystkim obrazy o tematyce religijnej, zwłaszcza ołtarzowe, oraz portrety. Projektował też witraże i oprawy uroczystości państwowych. Jego pierwszym znaczącym dziełem był Tryptyk Rodziny Marii (Ołtarz Frangipani) namalowany dla kościoła parafialnego w Obervellach w Karyntii. Wczesna twórczość artysty utrzymana jest w konwencji niderlandzkiej, jednak większość dzieł pozostawała pod silnym wpływem mistrzów włoskich, przede wszystkim Michała Anioła, Rafaela, Giorgionego i Agnola Bronzina. Był jednym z pierwszych przedstawicieli italianizmu wśród malarzy niderlandzkich XVI w., którzy odwoływali się do wzorów dojrzałego renesansu włoskiego. Teoretyk i historiograf sztuki Karel van Mander w swojej Księdze malarzy (1604) nazwał go „pionierem, który oświecił malarzy Północy”. Jego ołtarze formą i sposobem ujęcia postaci nawiązywały do renesansowych wzorów włoskich, jednak dekoracyjnością i ekspresją przedstawień reprezentowały manieryzm niderlandzki[2]. Był twórcą niderlandzkiego portretu zbiorowego, malując kilka serii portretów członków Bractwa Pielgrzymów Jerozolimskich. Zajmował się także architekturą i inżynierią. W 1549 sporządził plan portu Harderwijku. Uczestniczył w pracach przy budowie grobli Zijpe k. Alkmaru. Wiele dzieł Jana van Scorela zostało zniszczonych w 1566 przez zwolenników ikonoklazmu. Największa kolekcja jego obrazów znajduje się obecnie w Centraal Museum w Utrechcie.

Dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Tryptyk Rodziny Marii1519-20, Kościół św. Marcina, Obervellach (Karyntia)
  • Portret humanisty1520, olej na płótnie, 67 × 52 cm, Prado, Madryt
  • Portret wenecjanina1520, olej na desce, 45 × 33,5 cm, Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte, Oldenburg
  • Cesarz August i Sybilla z Tibur1520-30, olej na desce, 77 × 48,2 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Krajobraz z Tobiaszem i aniołem1521, 81,5 × 123,4 cm, Museum Kunstpalast, Düsseldorf
  • Portret trzydziestodwuletniego mężczyzny1521, olej na desce, 51 × 43 cm, Luwr, Paryż
  • Stygmatyzacja św. Franciszka1521, olej na desce, 69 × 54 cm, Galleria Palatina, Florencja
  • Papież Hadrian VIok. 1523, Centraal Museum, Utrecht
  • Ofiarowanie w świątyni1524-26, olej na desce, 114 × 85 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Madonna z Dzieciątkiemok. 1525-30, olej na desce, 65 × 44 cm, Kartinnaja Galerija, Tambow (Rosja) (część dyptyku)
  • Portret mężczyznyok. 1525-30, olej na desce, 65 × 44 cm, Gemäldegalerie, Berlin (część dyptyku)
  • Wjazd Chrystusa do Jerozolimyok. 1526, olej na desce, 79 × 147 cm, Centraal Museum, Utrecht (część środkowa tryptyku)
  • Dwunastu członków Bractwa Pielgrzymów Jerozolimskich1528-30, olej na desce, 114 × 275,7 cm, Muzeum Fransa Halsa, Haarlem
  • Maria Magdalena1529, olej na desce, 67 × 77 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
  • Portret Agaty van Schoonhoven, żony artysty1529, olej na desce, 37,5 × 26 cm, Galleria Doria Pamphilj, Rzym
  • Chrzest Chrystusaok. 1530, olej na desce, 121 × 157 cm, Muzeum Fransa Halsa, Haarlem
  • Potopok. 1530, olej na desce, 109 × 178 cm, Prado, Madryt
  • Rut i Noemi1530-40, olej na desce, 58 × 70 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Portret ucznia1531, olej na desce, 46,5 × 35 cm, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
  • Lukrecja1535, olej na desce, 65 × 34 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Głowa dziewczynki1530-35, olej na desce, 28,7 × 23,5 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
  • Joris van Egmond, biskup Utrechtu1535-40, olej na desce, 57,2 × 80,8 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
  • Opłakiwanie Chrystusa z donatoremok. 1535, olej na desce, 167,5 × 136,5 cm, Centraal Museum, Utrecht
  • Tryptyk z Ukrzyżowaniemok. 1535, Muzeum Catharijneconvent, Utrecht
  • Dawid i Goliatok. 1537-38, olej na desce, 108 × 155 cm, Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie
  • Adam i Ewa w rajuok. 1540, olej na desce, 48 × 32 cm, Johnny van Haeften Gallery, Londyn
  • Bitwa Konstantyna1540, 232 × 125 cm, Grote Kerk, Breda (lewe skrzydło ołtarza)
  • Chrzest Chrystusaok. 1540, olej na desce, 80 × 80 cm, Gemäldegalerie, Berlin
  • Ukamienowanie św. Szczepanaok. 1540, 219 × 151 cm, Musée de la Chartreuse, Douai (część środkowa tryptyku)
  • Pięciu członków Bractwa Pielgrzymów Jerozolimskichok. 1541, olej na desce, 78,5 × 164 cm, Centraal Museum, Utrecht
  • Św. Sebastian1542, olej na desce, 155 × 115 cm, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam
  • Tryptyk Noli me tangere, z donatorami ok. 1550, Museums and Art Gallery, Birmingham
  • Nawiedzenieolej na desce, 50 × 50 cm, Lwowska Galeria Sztuki, Lwów
Dwunastu członków Bractwa Pielgrzymów Jerozolimskich, Muzeum Fransa Halsa, Haarlem. Autoportret artysty – trzeci od prawej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wym. Jan fan Schorel. Inne formy nazwiska: Schorel, Schoorl.
  2. B. Noworyta-Kuklińska, Scorel Jan van, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 17, Lublin 2012, kol. 1312.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wyd. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
  • Wendy Beckett, 1000 arcydzieł, Ewa Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342.
  • Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza SA, 1992, ISBN 83-7079-076-3.
  • Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9.
  • Stefano Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 4, Warszawa: HPS, 2006, ISBN 83-60688-18-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]